Nene moj

Larg vendlindjes i pa shpi,
i pa shpres dhe pa shoqeri.
Eci rrugeve si i humbur,
zemer thyer jo i lumtur.

Me djeg malli per vendlindje,
me djeg malli per nenen time.
Qe e lash me duar ne gji,
tu i rrjedh loti si femi.

Fjala e fundit rruga e mbare,
mos me harro,te kam djale.
Te kam djale e me ke nene,
te qofte hallall gjirin qe ta kam dhene.

Te qofte hallall o biri im
ty tka nene te vetmin trim.
Me perqafo edhe nje here,
mbeta vetem dhe e mjere.

Ne ate çast u largova,
ne vend te humbur une mbarova.
I pa njohur per çdo njeri,
i pa jete,pa ardhmeri.

Ulem ne sofer per te ngren,
me mer malli per te thirur Nene,
nuk harroj me ke djale

S hahet buka,ska lon dita,
kur te lash nuk e dita,
ah sa shume u merzita.
U merzita per te pare,
nuk harroj,te kam Nene.

Kalojm muaj kalojn vite,
Nena ime si me prite,
Deshte ALLAHU te gjej gjalle,
e ta shuaj kete mall.
Te takoj edhe njihere,
te perqafoj si ateher

---

Njera nder poezite me te mira.....