Jam e vetmuar
Teper jam e lodhur
dashuri e pameshire
si me le te venitur
ste vjen keq farety.
Jam nje gongje e re qe ngjyren e humba
ngushllim s,gjeta kund
ohh sa jam e mjere.
Dashurin kurr se gezova
vuajtjet une i shijova
zemren e coptova
shpirtin e lendova.
Duar te vetmuara
sy me lot pa pushuar
dashuri e shkatruar
gjithe duke vajtuar.
Ishim si dy bilbila
qe se bashku jetonim
dashuris tone
te gjithe i lakmonin.
Tash jam e vetmuar
pa dashurin tende
ne dhomen e erret
kujtimet duke i shfletuar.
Ohh plag e dhembjes
ohhh plag e zemres
ohh plag e thell
dote ma shash jeten.!
Te them prap Jam e fort shumë
e përballoj qdo gjë
edhe pse je larg meje
smundem të harroj.
U dashurova në ty
në shikim të parë
atë ende sta thash
mbeta pa asnjë fjal.
Gjeja më e bukur
është lumturia
jetën e perbashkët
e ben dashuria.
Të them prap
zemër të kam
në shpirt të mbaj
kudo që të jam.
Të dua ende
njejt si atë dite
kur me the të dua
e smundem pa ty shpirt
Jeta jonë
Jetë me brenga
Dhe me vuajtje
Me zemra të thyera
Me shumë dhimbje
Të kaplon ndjersa
Kur mendon ndarjen
a thua si do ta perballosh
Këtë helmë të dashuris
Smund ti largosh
at që nëna natyr e krijoj
dashurin që të shijosh
dhe ndarjen qe te plagos
Zemër behu e fortë
Dhe të gjithve boju ballë
Mos u dorzo kaq shpejt
Se jeta të vetën e bën
Qytet më i bukur
e plot histori
të dua oj Tetove
o djepi im i fëmijris.
Se në ty linda
Dashurin aty shijova
Në gjirrin tënd u rrita
Por shpejt u largova.
Kur të vizitoj
Me plot mallëngjim
Shikoj qdo vend
Ku kalova rinin Mora rrugë gurbeti
u ndava me memë dhe atë
e lash vendlindjen
dhe gjithë ata që më kan dashuruar.
Dielli ku ngrohi me rezet e saj
ika në vendin e largët
aty ku akulli kur nuk shkrihet
aty ku zemra ime ngrihet
